Bir kitap okudum hayatım değişti denir ya.

Benimki de biraz öyle.

Geçen hafta TOLSTOY’un

“İnsan Ne İle Yaşar?” kitabını okudum.

Gerçekten insan ne ile yaşar?

Kitabın giriş kısmı ezberimde, hayatımda rehberim olacak.

TOLSTOY giriş kısmında derki;

“Biz kardeşlerimize olan sevgimizden dolayı ölümden yaşama geçebildik.

Kardeşini sevmeyen ölüme aittir.

Dünyada mala mülke sahip olduğu halde,

Fakirlik içindeki kardeşinden merhametini esirgeyenin içinde

Tanrı sevgisi nasıl olabilir?

Çocuklarım!

Sözünüzle, dilinizle değil;

Göstererek samimiyetle sevin!

Sevgi Tanrı’dandır, içinde sevgi olan herkes Tanrı’yı bilir.

İçinde sevgi olmayan kişi

Tanrı’yı tanımıyor demektir.

Çünkü Tanrı sevgidir.

Tanrıyı görebilmiş kimse yoktur;

Ancak biz birbirimizi sevdiğimiz sürece

Tanrı içimizdedir.

Tanrı sevgidir, severek yaşayan Tanrı’yı yaşıyor demektir;

Tanrı da onun içinde yaşar.

Tanrı’yı sevdiğini söyleyip kendi kardeşinden nefret eden varsa; o bir yalancıdır.

Görüp tanıdığı kardeşini sevemeyen,

Görmediği Tanrı’yı hiç sevemez.”

Bu bayram kardeşlik, dostluk ve barış sarsın her yana.

Sevgi dolsun gönüllerimize, kalplere.

Dayanışmanın ve yardımlaşmanın bayramı olsun.

Fakir insanlar mesut olsunlar!

Bayram herkese mübarek olsun!