Yaşadığımız bölgede var olan huzursuz ortam II. Abdülhamit döneminde Hamidiye alaylarının yaptıkları zulümlerle oluşmuş, dönem dönem huzur ortamı sağlanmaya çalışılmışsa da başarılı olunmamıştır. Osmanlı imparatorluğun merkezi toprakları üzerinde kurulmuş olan ülkemizde devleti yönetenler haksız ve hukuksuz uygulamalar yapmış, huzur bölgemize çok görülmüştür.
Tarihimizin son 40 yıllık kısmını bölgemiz hep kan ve gözyaşı ile geçirmiştir. Bu kan ve gözyaşının bitmesi için son 10 yılda gösterilen çabalar çok değerli olmuş, bu çabalar ülkemizde barıştan yana olan herkese güzel umutlar vermiştir. Tam da bu umutların hazını hissetmeye başladığımız bu günlerde yaşananlar bizleri gerçeklerle tekrar yüzleştirmiştir. Gösterilen çabaların mehter marşından bir farkı olmadığı ortaya çıkmış, bizlere doksanlı yıllar hatırlatılmıştır. Son 40 yılda bölgede devam eden savaşın kazanılanı olmadığı gibi kaybedeni barıştan yana olan herkes olmuştur. Bu süreçte evlatlarımızı, canlarımızı ve yarınlarımızı kaybettik-kaybediyoruz. Bu süreçte bu bölgede bulunan her ortam neredeyse ABD’nin beyaz sarayı olmuş, her ortamda hep savaş ve siyaset konuşulmuştur. Bölgede gençliğe adım atan çocuklar zorunlu olarak yol ayrımına girmiş, taraf tutmak zorunda bırakılmıştır. Maalesef bu ülkede ’’Taraf olmayan bertaraf olur’’ mantığı hep yürütülmüştür. Ne olurdu da tarafsız bırakılsalardı bu çocuklar? Tüm bu yanlışlardan…
Uzmanlar, Bölgede yaşayan çocukların psikolojilerinin zedelendiğini söylüyorlar. Zedelenmenin en önemli sebebi olarak da bölgede yaşananları gösteriyorlar. Bu bölgede yaşayan 6-7-8 yaşlarındaki çocukların büyük bir çoğunluğu ile çok rahat bir şekilde siyaset üzerine konuşulabiliyorsunuz. Bu anormal bir durumdur. Bu yaşlardaki çocukların konuşması gerekenler oyun, eğlence ve hayaller olmalıdır. Bu huzursuz ortamda ne kadınlar kadınlığını, ne gençler gençliğini ve ne de çocuklar çocukluğunu yaşıyor. Ne olurdu da bu bölgedeki her insan kendini yaşayabilseydi?
Bizler de her erdemli birey gibi insan hak ve hürriyetlerimizi yaşamak istiyoruz. Lütfen herkes şapkasını önüne koysun başta kendi çocukları olmak üzere bu ülkedeki her çocuğun geleceğini düşünsün, 40 yıldır taraflarca yapılan yanlış yöntemlerden vazgeçilsin Ben çocuklarımın yarınlarının yok olmasını istemiyorum. Hiç kimse savaş müsebbibi olmasın. Bizler gençlerimizin şehit olmasını, evlerimize ateş düşmesini istemiyoruz. Bu yanlışların hepsinden bıktık. Vesselam.
