*Korona salgınının aramızdan aldığı iki örnek simadan biri Arif Özadamar, diğeri ise Arif Polaktan’dı. İkisi de emekçiydi. 30 Yılı aşkın süreyle TPAO’da görev yapan Özdamar, 1 nolu misafirhanede kasadan sorumlu dürüst bir işçiydi. TPAO’nun dününden bugününe dair her hizmet karesinde Özdamar’ı görmek mümkün…
*Arif Polatkan ise yörenin iyi aşçılarındandı. Yemek kültüründe yöresel aşçıların başını çeken Polatkan düğün, nişan ve özel günlerde tadına doyum olmayan yemekleri, sunardı. Korona salgını bu iki güzel insanı aramızdan aldı. Şu günlerde hayat dolu güzel insanları kaybetmenin üzüntüsünü yaşıyoruz…
ARİF ÖZDAMAR…
TPAO Batman Bölge Müdürlüğü’nün emektarlarından biri 83 yaşındaki Arif Özdamar’dı.
TPAO’nun eski emekçileri, aslen Diyarbakır-Bismilli Arif Özdamar’ı yakından tanır.
TPAO Batman Bölge Müdürlüğü’nün hizmet sektörü 90’lı yıllar öncesinden fedakar emekçilerin sırtındaydı.
İşte o emekçilerden biri de 10 çocuk babası Özdamar’dı.
Yılları TPAO 1 Nolu Misafirhane ile Kristal Park’ta geçen Arif Özdamar ile yaklaşık 22 yıl süreyle birlikte çalışan emekli eğitimci Nevzat Tuna, bakın o güzel simayı nasıl anlatıyor:
“TPAO 1 Nolu Misafirhane konaklama hizmetiyle bir dönemler ‘Turizm ve Otelcilik Okulu’ gibiydi. O misafirhanede dönemin üst düzey bürokratları ağırlanırdı. Çalışma hayatımızın bir bölümü o güzel tesiste geçti. Aslen Bismilli Arif Özdamar görevine hem bağlılığı hem de dürüstlüğünden ötürü yıllarca kasaya bakan değerli bir büyüğümüzdü. O kadar dürüsttü ki, yıllarca misafirhanenin kasasından sorumlu tutuldu. Sevgiden ötürü Arif Özdamar’a hep ‘dayı’ derdim. Arif dayı ile Mecit Demir gibi fedakar başgarson ve garsonlar 1 nolu misafirhanede hizmet verdi. Sonradan Kristal Park açılınca bu tesiste de bir süre hizmet verdik. Yaz mevsimi gelince Arif dayı ile Sivrice kampında diğer arkadaşlarımızla çalışırdık. 1976 ila 1992 yılları arasında birlikte çalıştığımız Arif Özdamar’ı kaybetmenin derin üzüntüsü içindeyim. Bu örnek simadan çok şeyler öğrendik. Hepimizin üzerinde emeği var. Allah rahmet etsin...”
Ömrünün yarısına yakınını TPAO’da geçiren Arif Özdamar, Batman’ın doktorlarından Beşir Özdamar ile Salih Solmaz’ın amcalarıydı.
TPAO’dan emekli olduktan sonra bir süre Park Restaurant’ın da işletmeciliğini eski arkadaşlarıyla yapan Arif Özdamar’la birkaç ay öncesinde eski günlere dair bir sohbet planlamıştık ama hayat öyle bir şey ki, bir varsın bir yoksun.
Emekçi Arif Özdamar’la eski günlere dair bir söyleşi hayalimdi.
Kısmet olmadı.
Merhum Özdamar’ı, TPAO Batman Bölge Müdürlüğü’ndeki etkinliklerde her karşılaştığımızda sevecen ve gülen yüzüyle insanları ağırladığını hatırlarım.
Gerek TPAO Batman Bölge Müdürlüğü’ndeki konaklama tesislerinde gerekse Elazığ-Sivrice kampında ağırladığı sayısız kişiye hizmet veren Arif Özdamar, bu salgın sürecinde sessiz sedasız ayrıldı aramızdan.
İşte Elazığ-Sivrice’de 13 Temmuz 1987 tarihinde o dönemlerde birlikte çalıştığı mesai arkadaşlarıyla birlikte çektiği hatıra karede yemek masasında elinde kaşığıyla poz veren Arif Özdamar’ın yanındaki bazı simalarda TPAO’dan ayrılalı yıllar oldu.
Emekçi eğitimci Nevzat Tuna, merhum M. Ali Yavuz, eğitimci Metin Bingöl, Garson Abdurrahman ve Veysi Türel’in aralarından bulunduğu o karenin üzerinden tam 33 yıl geçti. TPAO emekçilerinden Özdamar ve arkadaşlarından da bize bu kare bir hatıra kaldı.
TPAO’da dürüstlüğüyle anılacak olan o güzel sima Özdamar’a Allah’tan rahmet diliyoruz…
****
ARİF POLATKAN…
Korona salgınının aramızdan aldığı bir başka isim ise yine Diyarbakır-Bismilli 56 yaşındaki Arif Polatkan’dı.
Polatkan, bu şehirde uzun yıllar ‘aşçılık’ yaptı.
Bazı kurumların yemek ihalelerini üstlendi.
Düğün, nişan ve özel günlerde hazırladığı yöresel yemeklerle adından söz ettiren Arif Polatkan’ı da Esnaf ve Sanatkarlar Odası Başkan Vekili-kasap Abdullah Padir, terzi Nedim Altun ve lokantacı Kerim Usta, yöresel yemeklerin ustası Arif Polatkan’ı, şöyle tarif ediyor:
“Arif Polatkan’a hepimiz ‘Hala oğlu’ derdik. O, bir akrabamız gibiydi. Günümüzün çoğu birlikte geçerdi. Şakacı biriydi. Hayat dolu bir insandı. Yöremizin iyi yemek ustalarındandı. Dürüstlüğü ve duruşuyla örnek bir esnaftı. Kendi işine bakardı. Çevresini asla sıkıntıya sokmaz, sözünün eriydi. Eli açık örnek bir esnafı kaybetmenin derin üzüntüsünü yaşıyoruz. Veysi Yaman ve Ömer Kara arkadaşıyla birlikte bazı kurumların yemek ihalelerini üstlenirlerdi. Dürüstlükten asla taviz vermeyen dürüst esnaflardan biri Arif Polatkan’dı. Ailesi ve yakınlarına başsağlığı diliyoruz…”
Aramızdan ayrılan iki emekçiye, çevrelerinin bakış açısı kısaca böyleydi.
Mekanları cennet olsun.
Batman, bu güzel simaları unutmayacak.
Şu günlerde korona salgınından kaybettiklerimize Allah’tan başsağlığı diliyoruz.
Emekçi ve fedakar simaları kaybetmenin derin üzüntüsü içindeyiz.
Şu süreçte salgından tedavi görenlere de Allah’tan şifa diliyoruz.
Daha sağlıklı günler dileğiyle kalın sağlıcakla…
