Bu yüzyılın en büyük felaketi.
Acı katlanamayacak boyutta.
Hayatta kalanlar bir kısmı
daha güvenli yerlere, yollarda.
Depremzede göçü.
Yurtlar doldu taştı.
Konukevleri,
Kamu sosyal tesisler de…
Şimdi okullarda,
İşyerlerinde, mahallelerde
depremzede çocuklarımız,
insanlarımız olacak.
O insanlarla ne diyeceğiz şimdi …
Enkazın altından çıkana,
ailesini kaybetmiş
küçücük bir cana ne diyeceğiz?
MENFAAT DÜNYASI BATSIN!
Dünyadaki bazı insanların
tek amacı menfaati ise,
acı çeken insanların
hayatlarının değeri nedir?
Kendini başkalarının yerine koymakla
belki bir cevap bulunabilir.
Böyle bir felaket
benim başıma gelse ve
menfaat için halinizi
görmezlikten gelse ötekiler,
öyle ki en acılı zamanlarınızda
menfaatini gütse ne hissedersiniz?
Bu sorunun cevabını veremeyen
insanın vicdanı rahat olamaz.
Bu durumda hayatta kalmanın
değeri parayla ölçülemez.
Hepimiz hayatınızın ve
İnsanlığımızın değerini bilmeliyiz.
HATIRALAR ÖLMEZ
Ölüm bildirimlerin sonu
ne yazık ki gelmiyor.
Her gün güncelleme!
Ne acı, artıkça artıyor.
Her bir ölüm bir insan demek.
İnsanın bedeni ve ruhu…
Anılar acı da olsa yaşanır,
unutulmaz insanlar,
hatıraları…
Duamız;
Bu dünyaya gözünü yumanların
ruhu şad,
mekanı cennet olsun!
Doğanın insanlığa yaşattığı
Bin bir musibet sona ersin!
Sona ersin ki, insanlar
kısacık ömürlerini
şu zalim dünyada
İyi ve güzel şekilde yaşayabilsinler!
