Okullardaki "sıfır tolerans" politikası,
koşullar ne olursa olsun,
genellikle herhangi bir ihlal durumunda
otomatik olarak cezalandırmayla sonuçlanan
katı bir disiplin yaklaşımıdır.
İşte böyle bir politikanın
bazı muhtemel artıları ve eksileri vardır.
Artıları;
- Açıklık politikası: Sıfır tolerans politikası,
bazı öğrencileri yaramazlık yapmaktan
caydırabilecek davranış ve
sonuçlara ilişkin net beklentilerin
oluşturulmasına yardımcı olabilir.
- Tutarlılık politikası: Sıfır tolerans politikasıyla,
yasaklı davranışlarda bulunan tüm öğrenciler,
geçmişleri veya koşulları ne olursa olsun
aynı cezaya tabi tutulur.
- Güvenlik poitikası: Bazı durumlarda tüm öğrencilerin ve
personelin güvenliğini sağlamak için
sıfır tolerans politikası gerekli olabilir.
Eksileri:
- Esneklik: Sıfır tolerans politikaları
genellikle takdir yetkisine veya
ince ayrıntılara çok az yer bırakır,
bu da adil olmayan veya
aşırı sert cezalarla sonuçlanabilir.
- İstenmeyen sonuçlar: Sıfır tolerans politikaları
bazen sorunlu öğrencileri okuldan atmak veya
mevcut ırksal ve sosyoekonomik eşitsizlikleri
daha da kötüleştirmek gibi
istenmeyen sonuçlara yol açabilir.
- Okul kültürü üzerinde olumsuz etki:
Katı disiplin kuralları,
öğrenmeye yardımcı olmayabilecek
gergin ve cezalandırıcı bir okul kültürü yaratabilir.
“Sıfır tolerans” politikasının etkililiğinin
belirli okula, söz konusu davranışa ve
politikanın uygulanmasına bağlı olarak
değişebileceği söz konusu olabilir.
İş uygulamaya gelince
işler karmaşıklaşıyor.
Bir okul sıfır tolerans politikasını uyguladığında,
zamanı/çabayı/kaynakları öğrencileri
geliştirmeye ve korumaya yönlendirmek yerine,
cezayı dikte eden yönergeleri
daha fazla önemsiyorlar.
Öğrencileri uygun davranışı
teşvik edecek şekilde bilgilendirmek ve
eğitmek yerine, bir soruna yönelik
genel bir caydırıcılık uygulamaya odaklanıyorlar.
Okullarda adil muamele şart.
En önemlisi hangi 'cezanın'
öğrenciye faydalı olduğunu düşünmeli kurullar.
Masumları ve mağdurları
disipline etmekten kaçınmalı.
Ne de olsa öğrenciler
kendi seçimlerini yapma ve
kendi davranışlarına çeki düzen verme
yeteneğine sahiptir.
Sadece seçimlerinden ve
niyetlerinden onları sorumlu tutmak
akıllıca bir yol.
Mesela ilgisiz öğrenciler için
alternatif sınıflar oluşturulabilir.
Motive olmuş öğrencilerin
etkili bir şekilde katılımını sağlanmalı.
İlgisiz öğrencileri teşvik etmeye ve
olumlu davranışları aktif olarak
teşvik etmeye yardımcı olacak
programlar oluşturulabilir.
