*Korona virüsü salgını aramızda çok güzel simaları götürdü. Beşiri ilçesinin Reşkotan aşiretinin sevilen simalarından Saim Ekinci’yi de o virüs, aramızdan aldı. 15 Gün önce yakalandığı o illet salgın, Ekinci’nin yaşamına mal oldu…

*Yolkonak (Hıcre) köyünde yaşayan Ekinci, Avrupa’ya yerleşen azınlık topluluk Ezidi’lerin de yakın dostuydu. Birkaç hafta öncesinden Almanya’dan köylerine gelen Ezidiler’e de zeytin dalını uzatan sima Ekinci’ydi ve vefatından önce Ezidiler’in ne toprak hakkı varsa netleşmesini istemişti…

GÜZEL BİR SİMANIN ARDINDAN
Yaklaşık 40 yıllık gazetecilik mesleğimde Beşiri ilçesinde Reşkotan aşiretinden tanıdığım isimlerden biri de değerli sima Saim Ekinci’ydi…

Çocukluğu, gençliği ve ilerleyen yaşına rağmen Batman-Siirt karayolu üzerindeki Yolkonak (Hıcre) köyünden kopmamıştı.

Yol güzergahından ismini alan ‘Yolkonak’ köyünü çok seviyordu.

Azınlık topluluk konumundaki Ezidiler’in büyük bölümü o köyü terk ettiyse de Saim Ekinci, baba toprağındaydı.

Yıllarca iç içe yaşadığı Ezidilerle kardeşçe geçindi.

Avrupa’daki Ezdiler’den sevgisini hiç eksik etmedi.

Almanya’dan gelen her Ezidi’nin cenaze törenine katıldı.

Başsağlığı ziyaretlerini aksatmadan sürdürdü.

İki yıl öncesiydi.

Yolkonak köyünde konut yapan Ezidi bir ailenin fertlerine her türlü kolaylığı sağladı.

O renkli toplumla sürekli diyalog halindeydi.

Aile büyüklerinin vasiyetini yerine getirmek için cenazelerini Almanya’dan Batman-Beşiri topraklarına defnetmek isteyen Ezidi ailelerinin, Batman’da otellerde kurdukları taziyelerin baş ucunda Saim Ekinci vardı.

HER YÖNÜYLE ÖRNEKTİ
Saim Ekinci, Beşiri ovasında hoşgörüsüyle bir çok aileye örnekti.

Yörede aileler arasındaki anlaşmazlıkların sulhla sonuçlanması için de aracı olurdu.

Saim Ekinci, çiftçi bir ailenin ferdiydi ama bir o kadar da giyimine özen gösterirdi.

Şık kıyafetiyle toplum arasındaydı.

Her zaman dolaştığı takım kıyafetinde kravat ve mendili eksik olmazdı.

 Beşiri ovasında farklı bir renkti Saim Ekinci.

80 Yaşına yaklaşmasına rağmen bir problemi yoktu ama şu illet salgın o’nu da 15 gün önce yakalamıştı.

Batman’da özel bir hastanede yoğun tedavi altına alınmıştı.

Bir hafta öncesi, sağlığıyla ilgili aldığımız duyumlar iyi idi.

Sevenleri, umutlanmıştı.

İki-Üç gün öncesinden durumunun iyi olmadığını öğrenmiştik.

Cumartesi sabahı o güzel insan Saim Ekinci’yi kaybetmiştik.

Hafta sonu çok sevdiği Yolkonak köyünde toprağa verildi.

Mekanı cennet olsun…

EZİDİLERLE HELALLEŞMİŞTİ
Yolkonak (Hıcre) köyünde 30-40 yıl öncesinden ayrılan Ezidiler’le bir süre önce bir araya gelen Saim Ekinci, sanki helalleşmişti.

Köydeki keşfin yapılması için de her türlü desteği veren Saim Ekinci, vefatından önce de görüştüğümüzde verdiği mesajlar anlam doluydu:

“Bu kardeşlerimizle hiçbir sorunumuz yok. Köylerindeki topraklarına her zaman saygılı olduk. Çünkü biz yıllarca beraber yaşadık. Aynı sofrada yemek yedik.”

Yolkonak köyünde eski evlerinin yerinde konut yapmak isteyenlere de her türlü desteği veren Saim Ekinci’yi de Ezdiler, ömür boyu unutmayacak.

Güzel bir insanın ardından söylenecek en güzel sözle bırakıp ayrıldı aramızdan Saim Ekinci…

ALMANYA’DAN TEŞEKKÜR VAR
Değerli dostumuz Orhan Onat, bir süre önce ağabeyi Turan Onat’ı kaybetmişti.

Yakalandığı amansız hastalığa yenik düşen Turan Onat, Yolkonak (Hicre) köyü mezarlığında toprağa verilmişti.

Ailesi ve yakınları üç gün süreyle Batman’da yas tutmuştu.

Pandemi kuralları içinde ağabeyinin başsağlığı ziyaretine gelen Batmanlı dostları ile yakınlarına teşekkür eden Orhan Onat ve ağabeyi merhum Turan’ın oğulları Engin ile Adnan Onat’ın gönderdikleri teşekkürden bir özet:
“Değerli ağabeyimi, babamı, arkadaşımı, barış insanı, insan sever, dost sever, aile sever, halk sever insanımızı kaybettik. Acılı günümüzde ailemizi, bizleri arayıp bir nebze de olsa gönlümüze su serpen, birçok ülkeden telefonla arayıp bizi teselli eden tüm değerli dostlarımıza, arkadaşlarımıza ve akrabalarımıza sonsuz şükranlarımızı iletiyoruz. İnsanın inancı, mezhebi ne olursa olsun böyle günlerde bir birinin acısını hafifletir. Her şeysiz olabilirsiniz ama dostsuz, arkadaşsız ve akrabasız olmaz… İyi ki varsınız. Hepinize müteşekkiriz. Herkesin telefon ve mesaj paylaşımlarına sonsuz teşekkürler…”

Kadim dostum Orhan Onat, teşekkür mesajını verdiğinde; bir dipnot hatırlatmasında da bulunuyordu:

“Gönlünü her zaman toplumumuza sonuna kadar açan Saim Ekinci’yi kaybetmenin derin üzüntüsünü yaşıyoruz. O güzel sima vefatından önce köydeki Ezidi yakınlarımıza yaptığı iyilik hiçbir zaman unutulmayacak…”

Sağlıkla kalın…