Suriye’de çatışmaların başladığı günden bu yana binlerce insan yaşamını yitirdi. Ölümlerin süreceği de çatışmaların uzamasından görülüyor. Suriye’de çatışmalar sadece yönetimin devrilmesi ekseninde yürüyen türden olsaydı sonuçların farklı olma ihtimali vardı ancak konu sadece yönetimin devrilmesi değil! Suriye’de yaşanan küçük bir alanda devlerin güç gösterisidir tabi şimdilik psikolojik ve aba altında sopa gösterilerek yürütülen bir çatışma.
Çatışma zemininin hazırlanmasından çatışmaların başlangıcına kadar geçen süreçte ve daha sonra sürdürülen çatışmalı süreçte Türkiye aktif rol oynamayı görev bildi. Mısır, Libya, Tunus gibi Arap ülkelerindeki değişimler dikkate alınarak bir strateji çizildi ve aynı şeyin burnumuzun dibindeki bir ülkede gerçekleşmesi durumunda bundan uzak kalmamamız gerektiği düşünüldü. Ancak evdeki hesap çarşıya uymadı. Herkesin gizli rol oynadığı bu süreçte Türkiye açık kart oynadı ve sıkışan ülke konumuna girdi.
Özgür Suriye ordusunun Türkiye tarafından desteklendiği
Muhaliflerin Türkiye tarafından barındırıldığı
Suriye Muhalefetinin Türkiye’de organize edildiği ve toplantılar düzenlendiği artık herkes tarafından açıkça görülen ve itiraz edilmeyen konular. Bu durum karşısında Esad rejiminin rahat duracağını beklemek her halde hayal olur.
Dikkat edilirse bu durum karşısında Esad rejiminin yaptığı ilk iş kendisine karşı ayaklanmayan ve ayaklananlara dâhil olmayan ve aynı zamanda onunla birlik de olmayan Kürtler konusunda attığı adım oldu. Kürtlerin yoğunluklu olarak yaşadıkları bölgelerdeki güçlerini geri çekti ya da kışlalarına hapsetti. Bir nevi Kürtleri serbest bıraktı. Yani başka bir deyişle yıllardır vatandaşlık hakkı bile tanımadığı Kürtlere açık kapı bıraktı. Buna en çok sevinmesi gereken Türkiye olması gerekirken Türkiye yönetimi bu kartı da yanlış oynadı. Kürtleri destekleyeceğine kalktı aradaki durumu benimsemeyeceğini açıkladı ve muhalif güçleri Kürt bölgesinde olay çıkarmaya yeltendiği izlenimi yarattı. Bu durum yine evdeki hesabın çarşıya uymamasına neden oldu.
Oysa bütün olup bitenlere rağmen Suriye’deki Kürtlerin temsilcileri yapmış oldukları basın açıklamalarında Türkiye ile iyi ilişkiler geliştirmek istediklerini ve görüşmeler için kapılarının açık olduğunu belirtiyorlar.
Aslında Türkiye yanlış politikasından vazgeçip Özgür Suriye ordusuna verdiği desteğin yarısını Kürtlere verseydi ya da en azından Kürtlere yönelik sürdürdüğü yanlış politikalarından vazgeçse her şey değişebilir. Çünkü Kürtlerle ilişkiler düzeltilir ve Kürt bölgesi ile sıcak ilişkiler geliştirilirse Türkiye’nin birçok sorunu hal olacağı gibi girdiği kaostan da kurtulma şansı olur. Suriye’de etkili ve güçlü bir konuma tekrar gelir. Bunu yapmanın yolu elbette Kürt fobisinden kurtulmaktan geçer. Kürtlerin ayrılma fikrinin getirdiği korkudan kurtulup Kürtler için Türkiye’yi çekici hale getirmekten geçer.
Sayın Başbakan partisinin 4. Kongresinde ben Kürt vatandaşlarımla kucaklaşmak istiyorum diyordu. Bir adım atmalarını bekliyorum diyordu. Buyurun size fırsat. Suriye Kürtleri ile iyi diyalog geliştirin bakın birçok kapı kendiliğinden nasıl açılıyor ve birçok konu nasıl kolayca çözümleniyor. Tabi timsah gözyaşları politikaları sürdürmemek kararıyla. Şurası açık ki artık Kürtlerle uzlaşma sağlamadan Kürtlerle yaşayan hiçbir devletin ortadoğuda etkili güç olma ihtimali zayıftır. Bu gerçekliliği ilk gören ülke kazanan ülke olacak tabi ki biz de bu gerçekliği ilk gören ve yaşama geçirmeye çalışan ülkenin Türkiye olmasını istiyoruz.
Dünyada son süreçte gelişen siyasal ve ekonomik entegrasyon bu kararlılığı zorunlu kılıyor. İran, Pakistan, Japonya, Çin, Rusya gibi ülkelerin kurdukları yeni yapı artık siyasal stratejilerin yeniden dizayn edilmelerini zorunlu kılıyor. Kendimize bağırıp çağırmaktan etrafımızdaki sesleri duyamaz olduk. Biraz sessizlik bizi kendimize getirmeye yetecektir.
Suriye konusundaki tezimizi de tekrarlıyoruz. Türkiye Suriye’deki Kürt yapılanması ile anlaşırsa Suriye konusunu karlı kapatır. Aksi halde Daha Akçakale’ye çok havan mermisi düşer insanlarımız ölür, birileri bizi savaşa çekmeye kalkışır ve batırır!
