Değerli okurlar, yoğun gündem içinde kaybolup gidiyoruz. Olumsuzlukların dayanılmaz acısı bizi bazen kendimizden uzaklaştırıyor. Oysa insan olarak ne kadar da kendimize haksızlık yapıyoruz. Hem dinlenmek hem de düşünmek için bugün sizlere Hayyam’dan birkaç dörtlük sunuyorum. Türkçeden Kürtçeye çeviri bana ait. Eksikliklerden dolayı affınıza sığınırak sizleri dizelerle baş başa bırakıyorum.
 
Ey özünün sırlarına akıl ermeyen;
Suçumuza, duamıza önem vermeyen;
Günahtan sarhoşum, ama dilekten ayık;
Umudumu rahmetine bağlamışım ben
 
Hey ewê ku hiş sirê wî nafeslîne
Güneh û diayên me naecibîne;
Jiguneha jihişçûyime, lê ji daxwaziyê ve li hiş;
Min hevîya xwe bi rahmeta te ve girêdaye.
 
X
 
Büyükse de isyanım, kötülüklerim,
Yüce Tanrıdan umut kesmiş değilim;
Bugün sarhoş ölsem de yarın
Rahmete kavuşur elbet kemiklerim.
 
Ku serhildan û nebaşiyên min mezin bin jî,
Min hevîya xwe ji xwedayê mezin ne biriye;
Ez îro bêhiş û jihevketî bimrim jî sibê
Helbet ve hestiyên min rahmet bibînin.
 
X
 
Tanrım bir geçim kapısı açıver bana;
Kimseye minnetsiz yaşamak yeter bana;
Şarap içir, öyle kendimden geçir ki beni
Haberim olmasın gelen dertten başıma.
 
Ya rab rêyeke xerê ji min re veke,
Jiyaneke bê minnet têra min dike;
Mey bi min bide vexwarin û wisa ji dil bibe ku
Haya min nemîne ji belaya tê serê min.
 
X
 
Rahmetin var, günah işlemekten korkmam
Azığım senden yolda çaresiz kalmam;
Mahşerde lütfünle ak pak olursa yüzüm
Defterim kara yazılmış olsun, aldırmam.
 
Rihma te heye ji guneha natirsim,
Rizkê min ji te ye di rê de birçî namînim;
Li mahşerê ku bi bexşina te rû spî bibim,
Bila lênûska min reş hatibe nivîsandin, ne xeme.
 
x
 
Derde gama yatkın yüreğime acı;
Bu tutsak cana, garip gönlüme acı;
Bağış meyhaneye giden ayağımı,
Kızıl kadehi tutan elime acı.
 
Bila gunê te bi dilê min ê kesiri were;
Vî canê dîl, dilê reben were,
Bibexşine lingê min ê ku diçe meyxanê,
Bila gunê te bi destê min ê ku bi îskana sor digre were.
 
x
 
Her sabah yeni bir gün doğarken,
Bir gün de eksilir ömürden;
Her şafak bir hırsız gibidir
Elinde bir fenerle gelen.
 
Her sibeh ku rojek destpêdike,
Rojek kêm dibe ji emr;
Her tav avêtin wek dizekiye
Ku di dest de fanos û tê.