Siz, anneler neden ölüm istemez bilir misiniz?
Yüreklerinin dağlandığı zamanlarda bile sürekli olarak barış istemelerinin sebebini!
Emek, sevgi, yürek, sabır, şefkat denilen kavramların anlamlarını yaşarak öğrenirseniz o zaman anneleri daha iyi anlarsınız.
Neden sevgi dolu olduklarını,
Neden hep barıştan yana olduklarını,
Neden ak tülbentlerle sembolleştiklerini daha iyi anlarsınız.
Anneler ölüm istemez. Çünkü onlar, ölümün yok olmak olduğunu yüreklerde nasıl bir acı yara bıraktığını çok iyi bilir. Anneler acıyı da unutmaz. Acılarını başkalarının acı çekmemesi için onlara şefkat adı altında sunmaya devam eder. Çektikleri hasretin, çektikleri acının büyüklüğünü, yakıcılığını bildikleri için ak tülbentli anneler aynı acıyı düşmanlarının annelerinin çekmesini bile istemezler.
Bakın meydanlarda, alanlarda barış diye haykıran annelere,
Bakın savaşlar olmasın insanlar ölmesin diyen annelere,
Bakın kayıplar bulunsun failler yargılansın diyen Cumartesi annelerine
Hiç kavga sesi, savaş sesi, çatışma sesini topluma duyuracak bir talepleri var mı?
Kan çanağına dönmüş gözleri ve yüreklerine rağmen “Barış” ısrarını nasıl inatla sürdürdüklerinin farkında mısınız?
Bütün bunların nedenini biliyor musunuz?
Bilmiyorsanız biz hatırlatalım ve söyleyelim Çünkü Anneler ölüm istemez!
Ne güzel dile getirmiş şair Ayşegül Erce satırlarında bir annenin duygularını
“Güzel gülen çocuğun ardından… “ dizelerinde;
Sen bilmezsin paşa.
Ne çilelerle büyüttüm bu oğlanı.
İstersen sor annene.
Anlatsın sana, iyice dinle, çok iyi dinle.
Benim sana verecek bir oğlum yok paşa.
Al bombanı, sür tankını.
Kolaysa sen öl, oğlumu bana bırak.
Al silahını, kur savaşını.
İstersen oyna, oyna bu oyunu.
Tek başına ama tek başına…
Annelerin istemedikleri bu savaş bitsin artık. Anneler evlat acısı çekmesin artık. Ölümler olmasın yurdumuzda, yüzler gülsün artık…