Sen ölümden hiç korkmayan, ne gelirse Rabbimizden gelir diyen ve her zaman güçlü biriydin.

Ama bu çok erken olmadı mı?

Daha seninle yapacağımız o kadar çok şey vardı ki.

Hiçbirimiz sana daha doyamadık ki.

En çok istediğin şey benim mürvetimi görebilmekti.

Ben sana bu duyguyu yaşatamadan sen gittin sevgili babacığım.

İnan kalbimizi de söktün öyle gittin.

Sen bizim sadece babamız değildin. Dostumuz, abimiz, dert ortağımız her şeyimizdin.

Dürüst olmayı, güzel ahlaklı olmayı, adaletli , saygılı , saygın , cesur olmayı bizlere sen öğrettin

Canım Babacığım.

Bu hayattaki tek idealim, örnek aldığım insan sensin ve seni asla unutmayacağım.

Her konuya bir hikaye, bir öğüt ve bir yaşanmışlık ekliyor bizi aydınlatıp renklendiriyordun. Gidişin dünyamızı kararttı güzel babacığım.

“Bu hayatta her şeyin modası geçer ama efendiliğin modası geçmez” diyordun biz senin izinden gidip her zaman beyefendi, alçakgönüllü temiz Müslümanlar olarak kalacağız.

Herkes için bir değerdin sen.

Yalnız bizler değil seni tanıyan herkes senden razı.

Allah’ta senden razı olsun.

Güle güle Sevgili Babacığım.

Ben doğduğumda çok ağlamışsın.

İlk göz ağrın ben, seni uğurlarken çok ağladım.

En çok ta içim kan ağlıyor babam.

Beni o kadar çok seviyordun ki ‘Rezan geldi’ denildiğinde yüzünde ki gülümseme gözümün önünden hiçbir zaman gitmeyecek Canım Babacığım.

Biz de bir gün yanına geleceğiz ve o zaman birbirimize tekrar sarılıp karşılıklı güleceğiz.

Seni çok özlüyorum ve her zaman özleyeceğim.

Ellerimle verdim seni toprağa.

Uyurken de gülüyorsun sen.

Huzurlu ve rahat uyu benim biriciğim.

Bizleri salih evlatlar olarak yetiştirdiğin için sana çok teşekkür ediyorum.

Senin o güzel ismini ömrümün sonuna kadar yaşatacağım.

Hoşçakal Canım Babacığım…

Editör: TE Bilişim