Türk dil kurumuna göre ‘VEFA’ İstanbul’da bulunan bir semt ismi değilmiş. Vefa: Sözünde durma, dostluğu sürdürme, sevgi bağlılığı anlamına gelen bir kelime imiş. Eskiden insanlar arasında vefalı olmak büyüsü vardı. İnsanların birbiriyle sıkıca arkadaşlık kurması gibi. Her türlü sorunun el birliği ile aşılması gibi. Ne mi beklersin arkadaşından veya dostundan derseniz ben vefalı olmak diyorum. Arkadaşlarınızı seçerken her birinin pozitif veya negatif yönleri ile birlikte muhasebesini yaparsınız. Başınız sıkıştığında ilk sizin yardımınıza koşanlara vefalı diye tabir ederiz. Ama yıllarca aramayan her türlü sıkıntıda sizi sormayanlara ise halk arasında vefasız deriz Dedelerimizin, babalarımızın bizlere dediği gibi “Eski dosttan düşman olmaz” sözü vefalı olan arkadaş anlamına gelir ve buna bende inanıyorum. Bakın hadisi şerifte neler söylenmiş; Yetimin malına, rüştüne erinceye kadar, ancak en güzel bir niyetle yaklaşın. Verdiğiniz sözü de yerine getirin. Çünkü verilen söz, sorumluluğu gerektirir. İsrâ:34 Söyler misiniz bana? Günümüzde öyle mi? İnsanlar gerçekten çok vefalı mı? Ya da vefasız mı? Yapılan iyilikleri çabuk unutan, Arkadaş satan, Sözünde durmayan, Dünya menfaatleri için her türlü dalavereyi yapan, Para, pul, makam için ölümü bile unutan; İnsanoğlu değil mi? Ey insanoğlu; Topraktan geldik, toprağa gideceğiz. Bu kadar fırıldaklık niye; Vefa İstanbul da bulunan bir semt ismi değildir. Vefa; İnsanoğlunun ta kendisidir. Kalın sağlıcakla...