DRAM İÇİNDE DRAM Anneler günü öncesi Batman’da yaşama tutunan Suriyeli annelerin hikayelerini dinledik. Yaklaşık 20 bin Suriyeli sığınmacının yaşadığı Batman’da sığınmacı annelerin içinde bulunduğu zor şartlar, ‘dram içinde dram’ dedirtiyor. Suriye’deki iç savaştan kaçıp Batman’a yerleşen 33 yaşındaki Fatma Halife Esvet, 12 yaşında kendisinden 38 yaş büyük biriyle evlendirilmiş. Yaklaşık 6 ay önce eşini kaybeden 11 çocuklu Fatma Halife Esvet, Batman’a yerleşen Suriyeli yakınlarının yanına yerleşerek, yaşama tutunmuş. 37 Yaşındaki Pervin Hissi ise felçli babasına ve engelli kızına bakıyor. Üç çocuk annesi Hissi: “Savaş çıkmadan önce Kamışlı’da iyi bir hayatımız vardı” diyor. 34 Yaşındaki Ahlam Xalaf’ın da iki çocuğundan biri ‘cam kemik’ hastası. Ahlam Xalaf da en büyük hayalinin oğlunun eğitim görmesinin olduğunu söylüyor ve ekliyor: “Tek isteğim oğlumun da herkes gibi rahatça okula gidip, eğitim görmesidir.” 12 YAŞINDA EVLENDİRİLDİ, 12 ÇOCUĞA BAKIYOR! Şirinevler mahallesinde ikamet eden anne Fatma Halife Esvet, atık toplayarak çocuklarına baktığını belirterek: “12 Yaşında evlendirildim. 13 Yaşında da anne oldum. 6 kızım, 5 oğlum var. En küçük çocuğum 1 yaşında. Evlendiğimde eşim zengin bir tarımcıydı. Ben onun yanında büyüdüm. Savaş çıkınca hiçbir şeyimiz kalmadı. Eşim 6 ay önce 71 yaşında hayatını kaybetti. Yapacak bir şeyim yoktu. Mecburen buraya gelmek zorunda kaldım” diyor. Çocuklarına bakabilmek için bütün gün sokak sokak gezip atık topladığını da ifade eden 33 yaşındaki Fatma Halife, şöyle devam ediyor: “Sadece aylık kiramız 300 lira. 11 çocuğum var, hepsi de küçük. Onlara bakmam gerekiyor. Bu yüzden atık toplayarak geçimimizi sağlamaya çalışıyorum. 14 yaşında büyük kızımı evlendirmiştik. 15 yaşında anne oldu. 16 yaşında ise eşi onu terk etti. Şimdi torunuma da ben bakıyorum.” HEM KIZINA HEM DE FELÇLİ BABASINA ANNELİK YAPIYOR Suriyeli hangi aileyi dinlerseniz dinleyin, birkaç acı hikayeye şahit olursunuz. 37 Yaşındaki Pervin Hissi de Kısmet mahallesinde ikamet ediyor. Hissi, hikayesini şöyle anlatıyor: “Savaş çıkmadan önce Kamışlı’da bizim de iyi bir hayatımız vardı. Kızım engelli doğmuştu ama hiç değilse geçim sıkıntımız yoktu. Hemen hemen her ay düzenli hastanede sağlık kontrolü yapılıyordu. Babam da 71 yaşında. 6 yıl önce yüksek tansiyon nedeniyle felçli kaldı. 4 sene önce savaştan kaçıp Batman’a yerleştik. Üç çocuğum var. En büyük kızım Jiyan Bengin doğuştan engelli. Suriye’de hem ayağından hem de başından ameliyat oldu. Şimdi hem kızıma hem de babama bakıyorum. Bu bana zor gelmiyor. İşin içine geçim sıkıntısı girince hayat zorlaşıyor. Buranın vatandaşı olmadığımız için hastanelerin tüm imkanlarından faydalanamıyoruz. Babam ve kızımın düzenli olarak sağlık kontrollerinin yapılmasını istiyoruz.” TEK İSTEĞİ; OĞLUNUN OKULA GİDEBİLMESİ 34 Yaşındaki Ahlam Xalaf da eşiyle birlikte 3 sene önce Batman’a yerleşmiş. İki çocuk annesi Xalaf, ‘cam kemik’ hastası oğlunun okula gidip, eğitim görebilmesini istiyor. Xalaf anneyi dinliyoruz: “2 çocuk annesiyim. Üçüncü çocuğuma hamileyim. Suriye’de Haseki bölgesinde yaşıyorduk. Üç sene önce akrabalarımızın yardımıyla Batman’a yerleştik. 8 Yaşındaki büyük oğlum Vahan Hasan İdris doğuştan engelli. Cam kemik hastası olduğundan kemikleri çok hassas, bu yüzden rahat hareket edemiyor. Dışarı çıkıp arkadaşlarıyla oyun oynayamıyor. Tuvalete bile tek başına gidemiyor. Ona ben yardımcı oluyorum. Kaç ameliyat geçirdi, sayısını bile unuttum ama bir çözümü yok. Ömür boyunca bu hastalığı onunla kalacak. Tek isteğim onun da herkes gibi rahatça okula gidip eğitim görmesi.” (Bahar Çakar)