*Memlekette iyi şeyler dışında ne kadar olumsuzluk adına bir şey varsa; basın mensubunu bulur. Yerel medya temsilcisini karşısında bulan hep yakınıp durur. Sanki o anda sorun gideren mercii gazetecidir. 40 Yıla yakın süredir büyük zevkle yaptığım bu meslekte; her sorunun yerel medyaya bu denli anlatılmasına ilk kez tanık oluyorum…
*Toplumun belli bir kesimi, adeta barut fıçısı. Sokakta ya da yolda basın mensubunu gören yakınmaya başlar. Bu bazen yakınmalar saatlerinizi alır. Sorunun çözümünün sizde olduğuna inanan bir kesim, neredeyse ailesi ile karşılaştığı ne kadar bireysel sorun varsa size anlatır, durur...
NEREYE GELDİK!..
Neredeyse 40 yıldır bu meslekteyim. Toplumun belli bir kesiminin size anlattıkları sorunları dinlemeye kalkışırsanız yandınız. Ne gazete çıkarmaya zamanınız olur ne de haber takipçiliğini yapmaya.
Sorunların bu kadar biriktiği bu şehirde nasıl bu mesleği 40 yıla taşıdığımıza biz de şaşırıp kalıyoruz… Bizden önceki üstatlar ya mesleği bıraktı ya da yaşama veda etti. Belki de en stresli mesleklerden birini yapıyoruz.
Cadde ve sokaklarda gezemiyorsunuz.
Bir cafe ya da kahvede oturamıyorsunuz.
Bir yere gitmeye kalkıştığınızda yolunuz kesilir. Mesleğiniz gereği saatlerce vatandaşla muhatapsınız.
Gazeteciyi karşısında bulan; bireysel sorunundan tutun da kafasının takıldığı ne sorun varsa anlatmaya başlar.
Tam 37 yıldır ekibimizle her gün hiç bir haber ajansına abone olmadan, Batman ve ilçelerinde olup bitenleri okurlarımıza aktarıyoruz.
Zamanla yarışıyoruz.
Günlük analiz, yorum ve sıcak haber takibi de işimiz.
Sahada olmak her gazetecinin asil görevi.
Bunları hemen her gün rutin bir iş olarak yapıyoruz.
Fakat gelin görün ki; bireysel ağırlıklı sorunlardan yakamızı kurtaramıyoruz.
NE SORUNLARLA KARŞILAŞIYORUZ
Evet yerel medya 'Yaşam yerelden başlar' sloganıyla hareket etmeli diyoruz. Yerelde olup biten her şey gazeteci için haberdir.
Ancak gazetecin işi alacak-verecek meselesini takip etmek değildir.
Bireysel bir sorundan kaynaklanan bir işi de dile getirmek toplumu hiç ama hiç ilgilendirmez.
Bakın; bazı çevrelerden bizlere ne sorunların aktarıldığını bir kesiti bugün sizlerle paylaşmak istiyoruz.
-Akraba kızdım, onunla tüm ilişkimi kestim. Onun adını da veriyorum, lütfen bunu yazın. Öldüğümde sakın mezarıma gelmesin. Bu vasiyetimi yazarsanız, iyiliğinizi unutmam.
-Almanya'dan Batman'a yerleştim. Bölge Devlet Hastanesine gittim. Kan tahlili yaptım. Koluma pamuk bıraktılar ama bant yoktu. Koca hastanede nasıl bant olmaz?
-Bir okulun kantin işini aldım. Rahatsız ediliyorum. Bu şikayetimi de yazar mısınız.
-Belediye refujlara yeni çim serdi. Neden sulanmıyor? Santrale ulaştım, muhatap bulamıyorum.
-Batman'ın bir bölümüne imar izni verilmiyor. Aydınkonak ve Bahçelievler Mahallesi’nde vatandaşların bir bölümü imar yüzünden mağdur.
-THY Batman'a uçak sefer sayısını azalttığı yetmiyormuş gibi Cuma akşamı arızalanan uçak yüzünden bir gün sonra İstanbul'a gittim. Fakat beraberimde getirdiğim ette bozuldu. TYH bunu nasıl telafi edecek?
-Batman'ın 500 yataklı hastanesinin bu kadar gecikmesine yerel medya neden seyirci kalıyor?
-Kurban Bayramı arifesinde ceza yememek için kurbanlıkların kesileceği alan şimdiden hazırlansın.
-Hasankeyf'te yeni konutlarda eksiklikler diz boyu. Bunları yerel medya ne zaman yazacak?
- Cami inşaatımız yarıda kaldı. Lütfen hayırseverlere seslenecek bir haber yazın.
-Son günlerde sokak köpekleri arttı, korkudan parklara gidemiyoruz.
-Dalgıçlıkta sertifikam var. Acaba Belediye ya da AFAD beni işe alamaz mı?
-Tüm takımlar harıl harıl çalışırken neden Batman’ın tek profesyonel takımı olan Petrolspor’da hiçbir kıpırdama yok.
İstek ve sorun listesi daha da uzayıp gidiyor. Aklımıza gelenlerden bir kesit sunduk.
Şimdi empati yapalım. Basın mensubu olsanız; bu sorunlara muhatap olsaydınız ne derdiniz?
KAYIP İLANI AYRI BİR HİKAYE...
Nüfus ve Vatandaşlık İl Müdürlüğü “Üçü bir yerde” başlattığı yeni uygulama Batman'da tuttu.
Nüfus kimliği, pasaport ve ehliyet bir arada vatandaşa veriliyor.
Randevulu sistem oturdu ama nüfus teşkilatı kadar yine sorunun muhatabı maalesef basın mensupları oluyor.
Gazete hazırlanıyor.
Cep telefonumuz ısrarla çalıyor.
-Kimliğimi kaybettim, gazeteye gelemedim. Lütfen kayıp ilanımı yazar mısınız?
Kayıp ilanını yazıyorsunuz. Yine de kurtulamıyorsunuz.
Akşam saatlerinde gazete baskıda.
Bir telefon daha alıyorsunuz.
-Kusura bakmayın. Size kayıp ilanını vermiştim. Kimliğimi buldum. Lütfen o kayıp ilanımı gazeteden çıkarın…
Hoppala...
Alın, buradan yakın.
Gazete baskısı neredeyse tamamlanmış.
Vatandaş ısrarla 'Kayıp ilanı kalksın' diyor.
Bugün okurlarımızın affına sığınıyoruz. Hemen her gün benzeri sorunlara muhatap oluyoruz.
Yerel medya temsilcisi, bu coğrafyada belki de en zor işi yapıyor.
Maalesef bazı çevreler, gazetecinin de dinlenmeye ve çevresine vakit ayırmasını unutuyor galiba. Ne kadar stresli bir meslekte olduğumuzun özetini size anlatmaya çalıştık.
Bilmem birilerine meramımızı anlatabildik mi?
Kalın sağlıcakla...
