Mehmet Korkmaz – Gazeteci
Geride kalan 72 yıllık yaşamımda Batman’ın önemli bir yeri olmuştur. Çocukluğumun, gençliğimin bir kesimi Batman’da geçti. İlk göz ağrısını bu kentte yaşadım. İlk kez çalışmaya ve para kazanmaya yine bu kentte başladım. Henüz çocuk sayılacak bir yaşta ayakkabı boyacılığı, kahvehane ve lokanta garsonluğu yaptım. Bütün bu işleri yaparken henüz 13 yaşındaydım.
Sonraki yıllarda da Batman yaşamımın önemli bir kesişme noktası oldu. Artık 30’lu yaşlarıma gelmiş ve Ankara’ya yerleşmiştim. Yazılı basının amiral gemisi sayılan Hürriyet Gazetesi bünyesinde yer alan haftalık haber dergisi Tempo’nun parlamento muhabirliğini yapıyordum.
Görev yerim Türkiye Büyük Millet Meclisi(TBMM)’ydi ve Sosyal Demokrat Halkçı Parti(SHP)’ye bakıyordum. Ama aklım ve gönlüm, o yıllarda (1987-94) faili meçhul cinayetlerin, işkencelerin, köy boşaltmaların bolca yaşandığı bölgemde, yani Güneydoğu’daydı. TBMM Genel Kurulu’nun toplanmadığı Cuma, Cumartesi, Pazar ve Pazartesinden oluşan o 4 günlük aralarda uçakla Diyarbakır’a, oradan bölgenin diğer il ve ilçelerine geçerek insan hakları ihlallerini araştırıyordum.
Yine böyle bir seyahat öncesi, SHP’nin içinde yer alan Halkın Demokrasi Partisi (HEP) kökenli milletvekillerinden Batman’da partililerine yönelik yoğun göz altıların yaşandığı, alınanların işkencelerden geçirildiği duyumunu aldım.
Her zaman olduğu gibi uçakla Diyarbakır’a, oradan karayolu ile Batman’a geçtim. Tam olarak hatırlamıyorum, ama yıl 1988 veya 89’du ve Batman henüz ‘İl’ olmamıştı. Tutuklananlar arasında SHP Batman İlçe Başkanı Salih Aktan da vardı ve kendisiyle görüşenlere anlattığına göre sorgulama esnasında insanlık dışı muamelelere tabi tutulmuştu.
Avukatı aracılığıyla Salih Aktan’la temasa geçtim. Bana yaşadıklarını yazılı olarak gönderdi. Ailesinden de bir fotoğrafını alıp yaşananları haberleştirdim. Tempo dergisinde yayımlanan haberim epey ses getirdi. Bölge milletvekilleri Salih Aktan ve arkadaşlarına uygulanan işkencelerle ilgili İçişleri Bakanı’na yöneltilmek üzere meclis başkanlığına soru önergeleri verdiler.
Gelecekte bir Batman seyahatim esnasında tanışıp, karşılıklı sohbet etmek, gözaltında yaşadıklarını bir de onun ağzından dinlemek isterim.
Ve bir de Batman Çağdaş Gazetesinin yaşamımda önemli bir yeri var. Batman merkezinde, Hasankeyf, Gercüş veya diğer ilçelerinde araştırma yapmak üzere geldiğim kentte ilk uğrak yerim hep Batman Çağdaş gazetesinin merkezi olmuştur. Gazetenin kurucuları rahmetli Enver Arslan ve Arif Arslan’dan hep sıcak bir ilgi, güler yüz ve saygı gördüm. Teknik olanaklarını ve demli çaylarını benden hiç esirgemediler. Bunun için Arslan ailesine minnet borçluyum.
Batman Çağdaş Gazetesi’nin 40’ıncı yılına bastığını öğrenince “Nereden nereye?” diye sordum kendi kendime. Öyle ya, gazetenin Tekel caddesindeki merkezini daha dün gibi hatırlıyorum. Rahmetli Enver Arslan’ı tipo makinenin başında gazete basarken, Arif Arslan’ı elinde fotoğraf makinesiyle haberden dönerken ve Arslan ailesinin diğer fertlerini de metal harfleri yan yana getirirken görür gibiyim.
Duydum ki, gazete daha modern bir binaya ve gelişmiş teknolojiye kavuşmuş, bünyesine bir de TV yayıncılığı eklemiş.
Çok sevindim ve gurur duydum.
Nice 40 yıllara Batman Çağdaş.
Yolun açık olsun…
