Şimdi de var,

Anadolu kültüründe sönmedi.

“Evvel Allah,

sonra Hekim” söylemi.

40 yıldan bu yana,

kaç kez işittim bu sözü

hastalarımızdan.

Hekimlere karşı bir minnet ve

vefa duygusudur halkımızın.

Hekimler hastalarının sır küpü.

Doğumunda bebelerin ebesi,

Ölüm döşeğinde yine hekim yanında

son bir şifalı el ile umut olmaya!

Hastalıkta ve sağlıkta hekim

insanın yanında.

Çünkü;

Hekimler de içimizden,

bizden biri.

Halkın Hekimi,

Halk hekimi!

“BENİ TÜRK HEEKİMLERİNE

EMANET EDİNİZ!”

Sağlık denilen şey;

“İnsanın biyolojik, sosyal ve

ruhsal iyilik ve denge hali!”

Bunun sürdürülmesini

sağlayan kim?

Bir düşün!

“Beni Türk Hekimlerine emanet ediniz!”

Büyük Atatürk.

Kendi ülkesinin hekimlerine

güvenmiş, onlarla övünmüş ve

onları yüceltmiştir.

Şimdiki zamanları düşünürsek

meslekte itibarsızlaştırma,

sağlıkta şiddet,

ne zamana denk geldik aman

demekten kendimizi alamıyoruz!

SAĞLIKTA KÖTÜLÜK

Hekimlik meslek kurallarına bağlıdır.

Başlarken “Hekimlik andı” edilir.

Hekimlikte empati esastır.

Her hekim hastasının iyiliğini,

sağlığını ister.

Ne yazık ki iyiliğe karşı

kötülük yükselişte!

Şifa veren,

doğumunu yaptıran,

yarasını saran,

dert ortağı olan

Hekime karşı şiddet,

Küfür ve kem söz

makul ve makbul şeyler değil!

ŞİFA VEREN EL

Ey halkım!

sağlıkta kötüye giden hiçbir şeyin

sorumlusu hekimler değil.

Hastanelerde “beş dakkada bir

Muayene randevusu

sorumlusu hekimler değil!

Hastalandığınızda MHRS’den

randevu alamıyorsanız

yine sorumlusu hekimler değil.

Hastanız kritik aşamada ise;

Son bir umutla

yoğun bakıma alınıp

şifa ile taburcu olacakken

vefat ettiyse,

kimsenin şüphesi olmasın

hekimler ve

hekim dışı sağlık mensupları

elinden gelenin fazlasını yapmıştır.

Hastasının ölmesini,

sakat kalmasını arzulamaz

hiç bir hekim!

HEKİMLER SAĞLIK SİGORTASIDIR

Hekimin de kalbi vardır.

göz yaşı döker,

üzülür,

günlerce etkisinde kalır

kaybettikleri hastalarının.

Sanmayın ki onlar taş yüreklidir,

kalpsizdir.

Hekimler empatiktir,

Duygu yüklüdür.

Metanetlidir ama

taş yürekli değildir.

Ne yazık ki;  

son yıllarda “Hekimler paragöz!” diye

yaftalanır oldu.

Hekimler olağanüstü varlıklar değil!

Hekimlerde insan.

Ailesi var, çocukları var

yaşamaları için geçim şart.

Hekimlerin geçim derdi

yaptığı işin önüne geçerse

sıkıntı büyür.

Başta geçim sıkıntısı

hiç bir durum

hekimleri meslek yılgınlığına

sürüklememeli.

Halkımız hekimlerimizin yanında olmalı,

sahip çıkmalı.

Kötülere karşı

bir koruyucu çemberle kuşatmalı.

Unutmamalı,

sağlık giderse hayat biter.

Geriye kalan hiç bir şeyin

kıymeti harbiyesi kalmaz!

Hekimler sağ olsun,

Halkımız sağlıklı!