Toplumda son zamanlarda bir hayli problemli bir konu haline gelen Türkçenin kullanımı, eğer müdahale edilmezse en problemli zamanlarını yaşayacak. Türkçenin bu duruma gelmesinin sebebi her sorunun ana kaynağı olan eğitime dayanıyor.
Basit iki husus var: Bir cümlede sözde ''gösterişli'' kelimelerin kullanılması o cümlenin kuvvetli olduğunu göstermez. Bir cümle anlaşılabilirliği kadar kuvvetlidir. Bu hususları toplumda yaymak gerekiyor. Özellikle en büyük iş öğretmenlere düşüyor. Sadece Türkçe öğretmenlerine görev düşmüyor, diğer branşlardaki öğretmenler de bu duruma dikkat etmelidir çünkü dil bütün branşlarda önem arz eder.
Toplumumuz son zamanlarda tuhaflık köprüsünden geçiyor sanki. İngilizceyi öğrenemeyen toplum, elinde olan dilini bozmaya yeltenmiş durumda. Basit hareketler, yönelmeler dilin omuriliğine sirayet edecek vaziyete ulaşmış. Bu vaziyetlerin oluşmasının başında televizyon geliyor. Yapılmasa daha iyi olacak bazı programlardaki bazı yorumcular öyle garip cümleler ve kelimeler kullanıyorlar ki bu çocuklara veya seyircilere bulaşmamaları abes olur. Toplumumuz böylesi insanların diline hayranlıkla bakıyor ve dilini bozuyor. -Ülkemizde afilli sözlere karşı bir hayranlık olduğu aşikar.
Karşılaştığım bazı ''saçmalıklar'':
(Televizyon programının birinde): Şu line'ı aç pozisyonu daha net görelim.
- Çizgi demek çok mu zor!
(Sanal ortamda): Kimseyi guest'imden atmadım.
- Hiçbir konuğumu atmadım demek çok mu zor!
(Yan masamda yüksek sesli sohbetin birinde): Abi incredible bir olayla karşılaştım.
- İnanılmaz demek çok zor olmasa gerek!
(Sanal ortamda): Chat'te bugün sorun var herhalde.
- Sohbete ne oldu?
Bunlar gibi gırla örnek var. Bu durumların oluşmasının diğer önemli bir sebebi de sosyal medyanın yaygınlaşmasıdır. Sosyal medya dili çoğunlukla İngilizce olduğu için bu tür kullanımlar önce sanal ortamda başlıyor sonra gündelik hayatta devam ediyor. Elbette ki bir dili oluşturan toplumlardır ama ortada oluşan bir dil yok, aksine paramparça olan bir dil var ve önlem alınmazsa eğer durum başka bir boyuta geçecektir.
