İnsanın olduğu yerde insanlığın olmaması bir tuhaf mesele...
İnsan ki insanlığa dair olgularla insaniyetini korur...
Bir musibet bin nasihattan iyidir misali Kobani de olanlar;
Kimin IŞİD'ci...
Kimin PKK'li..
Kimin taraflılığını değil de kimilerinin İnsaniyetini gösterdi...
Şengal, Kobani bir acının tablosudur...
Bu acı hem insanlık adına hem de yaşananlarla ilgilidir...
Yüreklerde var olması gereken acı, etnik köken tanımaz! İnsanlık tanır...
Eğer biri çıkıp da ben insanım diyorsa sor ona arkadaş;
Zulmün karşısında susar mısın sen?
Bir ananın, bir bebeğin öldüğü yerde çıkar siyaseti yapar mısın?
Zulm söz konusu olunca ,kendi kökenin çıkarları doğrultusunda olur musun?
Sor arkadaş, insanlık adına daha ne var ise sor...
Sosyal medyada öyle insalığa suç niteliğinde yorumlar var ki, oku oku bitmez...
Eskiden ağzı olan konuşurdu, şimdi ise eli olan yazıyor...
Allah kendi kökenlerine göstermesin böyle acıları fakat böyle bir şeyle karşı karşıya kalsalardı aynı şeyleri ne yazarlardı ne de konuşurlardı...
Bugün herkes başka bir etnik kökenden olabilirdi...
Ne yüceltmeli kökenini ne de başka kökeni hakir görmeli, bu perspektiften bakmalı İNSAN...
Selam olsun;
Yalakalık yapmayıp insan kalabilene...
Doğduğu coğrafyanın düşünceleriyle sınırlı kalmayıp doğruları görebilenlere...
Sevdiği saydığı insanların arkasından fütursuzca gitmeyenlere...
Acının, ölümün anlamını bilene...
Zulme sessiz kalmayanlara...
Empati kurabilene...
Vicdanı, saygısı olana...
Allah'ın aciz bir kulu olduğunu bilene...
İnsan doğup insan kalabilenlere...
Yarınınızın, bugününüzden daha iyi olması dileğiyle,hoşçakalın...
