Mübarek Kurban Bayramı günlerinde ve öncesinde yardımlaşma ve dayanışma amacıyla çok sayıda Suriyeli mağdur aileye ulaşırken, çok üzücü, çok acı haberlerle sarsıldım…

Hal hatırlarını sormak istediğim bazı engelli Suriyeli dostların vefat haberlerine gerçekten çok üzüldüm…

Seyitler mahallesinde yatağa mahkum/yatalak yaşlı kadını her zaman gözetmeye çalışıyordum. Bu kez evlerine gittiğimde ölüm haberini verdiler…

Evin kuytu bir köşesinde yatağa bağlı yaşıyordu. O aile için bir sigorta gibiydi…

Hayırseverler onun için aileye yardım elini uzatıyordu…

**

İkinci acı haberi ise Kısmet mahallesinde alacaktım…

Sayın Abdurrahman Hıssi, bildiğim kadarıyla 70 yaşına merdiven dayamış bir Suriyeli vatandaştı…

Vefat haberi beni ziyadesiyle üzdü…

O güler yüzlü amca, yıllar önce felç geçirerek yatağa mahkum olmuştu…

Abdurrahman Amca, eşiyle birlikte damadının evinde kalıyordu.

Kısmet mahallesinde, ana cadde üzerindeki caminin tam karşısındaki apartmanın 4. katındaki kiralık evde kalıyorlardı.

Caddeden dördüncü kata kadar çıkan ve aşağıdan net görülen çok uzun merdivenleri tırmanarak evine gider, hayır duasını alırdım.

Her seferinde elini öperdim.

Abdurrahman Amca, “Kuremin ka nezikbe aniyate maçibikim” (Oğlum yaklaş, alnını öpeyim) derdi.

**

**

Merhum Abdurrahman Hıssi’yi sayısız duyarlı hayırsever dostum da tanıyacaktır.

Aynı odayı paylaştığı ‘Jiyan’ (Yaşam)adlı torunu spastik engelliydi…

Oradan hatırlayacaklardır.

Jiyan, 10 yaşında sürekli etrafa gülücükler dağıtan dünya tatlısı bir kızdı. Annesi ve babaannesinin bakımını yaptıkları ve besledikleri Jiyan, beni her gördüğünde adeta sevinçten uçardı…

Bana eşlik ederek hayır dualarını alan dostlar, bir evde iki engellinin dramlarına hep tanık olmuşlardır…

Daima neşe ve sevinç duyguları ile o evden dışarı çıkmışızdır…

Yatalak iki engelli için son derece üzülür, ailenin ve kendilerinin geçimlerine katkı sunduğumuz için de son derece sevinir, mutlu olurduk…

Rabbim, o iki engelliye ve daha nice mağdura yardım eden duyarlı insanlarımızın hayırlarını kabul etsin…

**

**

Abdurrahman Hıssi vefat edince Jiyan yalnız kaldı…

Ancak Jiyan’ı son kez görme fırsatım olmadı…

Aile, bayrama sayılı günler kala Fransa’ya gitmiş.

Abdurrahman Hıssi, Avrupa’yı sevmiyordu. Yatağa bağlı bir insan olmasına rağmen sağlıklıydı.

Avrupa üzüntüsü nedeniyle hayatını kaybettiğini öğrendim…

Jiyan, bundan sonra aynı odayı paylaştığı dedesine gülücükler gönderemeyecek, ne yazık ki…

Komşularından aldığım acı haber bana bu satırları yazdırttı. Ülkelerindeki iç savaştan kaçan bütün mazlumların ibret dolu yaşam öyküleri var. Paylaşmak istedim.

Kendilerine karşı insani ve dini görevimizi yapmışsak, ne ala. Yoksa bu da bir sınavdır, kaybedenlerden oluruz.

Gurbet ellerde ölüm çok acı.

Rabbim ülkelerine huzur ve selamet getirsin…